Arte-hezkuntzaren kezkak eta arazoak gizarteko kultur entretenigarritasunetik haratago : eskulturak baimentzen digun ikuskeraren ekarpena unibertsitateko irakaskuntzan

Abstract

Se analizan los cauces de transmisión del arte en el campo de la escultura dentro de la enseñanza superior de Artes. El plan de estudios Bolonia afecta directamente a la perspectiva que el tiempo aporta a todo aprendizaje basado en la experiencia estética, proveniente de la praxis del arte. Se plantea hasta qué punto resultan eficaces las metodologías activas y sus recursos aplicados a la educación de las artes plásticas, ámbito del conocimiento en el cual se defiende, a modo de hipótesis, que los métodos utilizados en el sistema universitario de formación artística siempre han sido activos.

Artea eskulturaren alorrean transmititzeko bideak aztertzen dira, Arteen goi-mailako irakaskuntzaren barruan. Boloniako ikasketa-planak eragin zuzena du artearen praxitik datorren esperientzia estetikoan oinarritutako ikaskuntza orori denborak ematen dion ikuspegian. Arte plastikoen hezkuntzari aplikatutako metodologia aktiboak eta horien baliabideak zenbateraino diren eraginkorrak planteatzen da. Jakintza-eremu horretan, hipotesi gisa, arte-prestakuntzako unibertsitate-sisteman erabilitako metodoak beti aktiboak izan direla defendatzen da.